assalamualaikum..
saye tau cerite ni takde motif.. tapi saye tetap nak cerite sebab bende ni penyebab saye mondays blues.. sedangkan dari petang semalam da set dalam mind nak buat kerje yang bertimbun.. sekarang peak hour la untuk unit saye..
pagipagi pukul 715 baru la DH perasan kunci motor DH missplace.. Ya Allah.. DH kene keluar rumah sebelum pukul 725 baru la dapat thumb print sebelum pukul 8.. tu pon kene pulun habis la.. mane nak sempat cari kalau pukul 715 baru perasan.. da menggeledah satu rumah.. lastlast jumpe da 725 lebih.. tau jumpe kat mane? dalam plastik sampah.. tempat DH kumpul plastikplastik dan kertas.. hahaha..
da alngalang lambat.. saye suggest dekat DH.. 'abang.. kalau pergi kerje mesti lambat.. kalau hatar sayang pon lambat.. hantar sayang jela..' lastlast DH hantar saye.. hihi.. syok la sebab boleh breakfast same.. tetambah motor saye nak kene tukar minyak hitam dan repair sikitsikit.. boleh la DH terus pergi bengkel.. da memang ade masalah kan..
tu da mood lari da.. sampai je office saye pergi breakfast.. yang tak boleh blahnye.. pas kerje saye hilang!!! Ya Allah.. serabut otak fikir.. dari nak buat kerje jadi fikir masalah je.. tak ke haru.. habis satu office saye canang pas hilang.. kot orang jumpe boleh la bagi dekat sayekan.. tunggu punye tunggu takde.. dekat pukul 10pagi DH call bagi tahu yang pas saye ade kat bawah seat motor.. weh.. lege sangat kot. tapi tu la.. mood da jauh ke tengah.. da nak karam.. memang tak dapat nak tolong la.. nak taknak buat kerje sikitsikit dan slowslow..
kejap lagi baru nak BW satusatu.. penat deh layan dugaan hari ni.. hormon pulak wengweng.. sabar jela kan.. jadi itulah cerite tragis saye di pagi isnin.. sekian.. hihi..